-
1 zaciąć
глаг.• порезать• снижать* * *zaci|ąćzatnę, zatnie, zatną, zatnij, \zaciąćety сов. 1. порезать, поранить;2. надрезать, надсечь, засечь; 3. подхлестнуть, стегнуть;\zaciąć konia хлестнуть лошадь (коня);
4. стиснуть, сжать;\zaciąć zęby стиснуть зубы+1. zranić, skaleczyć 2. nadciąć 3. smagnąć 4. zacisnąć
* * *zatnę, zatnie, zatną, zatnij, zacięty сов.1) поре́зать, пора́нить2) надре́зать, надсе́чь, засе́чь3) подхлестну́ть, стегну́тьzaciąć konia — хлестну́ть ло́шадь (коня́)
4) сти́снуть, сжатьzaciąć zęby — сти́снуть зу́бы
Syn: -
2 za|ciąć
pf — za|cinać1 impf (zatnę, zacięła, zacięli — zacinam) Ⅰ vt 1. (skaleczyć) [fryzjer] to cut- zaciąć kogoś przy goleniu to cut sb shaving2. (uderzyć) to lash- zaciąć konia (batem) to lash a horse3. (poderwać) to jerk [wędkę]- zaciąć rybę to strike4. (zacisnąć) to purse [usta, wargi]- zaciąć wargi w gniewie to purse one’s lips angrily- zaciąć usta z bólu to bite one’s lips in pain- trzeba zaciąć zęby i próbować dalej przen. you have to grit your teeth and go onⅡ zaciąć się — zacinać się 1. (skaleczyć się) [osoba] to cut oneself- zaciąć się przy goleniu to cut oneself shaving- zaciąć się w policzek to cut oneself on the cheek2. (zablokować się) [drzwi, mechanizm, zamek] to jam- zaciął mu się karabin his rifle jammed3. (zacisnąć się) jej usta zacięły się w uporze she pursed her lips stubbornly 4. (uprzeć się) [osoba] zaciąć się (w sobie) to dig in one’s heels- zaciąć się w uporze przeciw czemuś to stubbornly resist sth5. (zająknąć się) [osoba] to stumble- zaciąć się na trudnym słowie to stumble over a difficult wordⅢ zacinać się [osoba] to falter- mówić zacinając się to speak falteringlyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > za|ciąć
-
3 zacinać
1. (-am, -asz); perf zaciąć; vt( ranić) to cut; (wargi, usta) to set2. vizaciąć zęby — (przen) to set one's teeth
( o deszczu) to whip* * *ipf.1. (= ranić czymś ostrym) cut.2. (= smagać) whip, lash.3. (= ściskać) clench, set; zacinać zęby przen. clench l. set one's teeth.ipf.zaciąć się pf.1. (= kaleczyć się) cut o.s.2. (o zamku, karabinie, drzwiach) jam; (= utknąć, nie dać się otworzyć, poruszyć) (np. o drzwiach, szufladzie) get l. be stuck, stick.3. pot. (= jąkać się) stumble ( na czymś over sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zacinać
-
4 zacinać
I. vt1) ( kaleczyć) schneiden, verletzenIII. vr1) ( kaleczyć się) sich +akk schneiden, sich +akk verletzen3) ( jąkać się) stottern, stocken4) ( upierać się przy czymś)\zacinać się w uporze sich +akk auf etw +akk verbeißen\zacinać się w gniewie/uporze/milczeniu im Zorn/Widerstand/Schweigen verharren ( geh)
См. также в других словарях:
zaciąć — dk Xc, zaciąćtnę, zaciąćtniesz, zaciąćtnij, zaciąćciął, zaciąćcięła, zaciąćcięli, zaciąćcięty zacinać ndk I, zaciąćam, zaciąćasz, zaciąćają, zaciąćaj, zaciąćał, zaciąćany 1. «uderzyć czymś ostrym, tnącym, raniącym; zrobić na czymś cięcie;… … Słownik języka polskiego
zaciąć — 1. Zaciąć konia «uderzyć konia batem lub szpicrutą, aby ruszył z miejsca lub szybciej biegł»: Stuckler zaciął konia. Znów ruszyli wydłużonym kłusem, w cieniu rozłożystych drzew, wokół gładkiego stawu, w szelestach przyrody. A. Szczypiorski,… … Słownik frazeologiczny
ząb — 1. Bronić się, bronić kogoś, czegoś zębami i pazurami «bronić się, bronić kogoś, czegoś, walczyć o kogoś, o coś z zaciekłością, z pasją, nie licząc się z niczym»: Mojej odrębności (czyli wyższości) bronić będę zębami i pazurami. J. Błoński, Forma … Słownik frazeologiczny
zacinać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zacinaćam, zacinaća, zacinaćają, zacinaćany {{/stl 8}}– zaciąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, zatnę, zatnie, zatnij, zacinaćciął, zacinaćcięli, zacinaćcięty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zacinać — 1. Zaciąć konia «uderzyć konia batem lub szpicrutą, aby ruszył z miejsca lub szybciej biegł»: Stuckler zaciął konia. Znów ruszyli wydłużonym kłusem, w cieniu rozłożystych drzew, wokół gładkiego stawu, w szelestach przyrody. A. Szczypiorski,… … Słownik frazeologiczny
ząb — m IV, D. zęba, Ms. zębie; lm M. zęby 1. «każdy z drobnych tworów w kształcie płytki lub stożka zbudowanych z zębiny, pokrytej szkliwem, osadzonych w zębodole obu szczęk u człowieka i zwierząt kręgowych; służy do chwytania i rozdrabniania… … Słownik języka polskiego
zacisnąć — dk Va, zacisnąćnę, zacisnąćciśniesz, zacisnąćciśnij, zacisnąćnął, zacisnąćnęła, zacisnąćnęli, zacisnąćciśnięty, zacisnąćnąwszy zaciskać ndk I, zacisnąćam, zacisnąćasz, zacisnąćają, zacisnąćaj, zacisnąćał, zacisnąćany «cisnąc zsunąć coś do czegoś … Słownik języka polskiego
koń — 1. Czarny koń «osoba lub rzecz, która niespodziewanie wygrywa w jakiejś konkurencji, okazuje się lepsza od faworytów»: Żaden z czarnych koni prezydenckiego wyścigu w USA nie wytrzymał nawet połowy prawyborów. GW 01/03/2000. 2. Gnać, jechać,… … Słownik frazeologiczny
